شير محمدی

   به روايت جواد اباذر نژاد

 در حدود5/2 كيلومتر بعد از «شول پلنگی» روستای قديمی «شير محمدی» واقع است. " شير محمد " نيز مانند " كربلايی محمد حسين " يك هويت مجهول و ناشناخته است. هيچ اثر و رد پا از او در دست نيست. هويت تاريخی اين روستا به يك اصله درخت چنار بسيار قديمی بر می‏گردد كه عمر آن درخت رابه چندين صد سال بر می‏گردانند. به آن " چنار نظری " می‏گويند. گويا مورد توجه و نظر خاصی يك ولی اللّه است، می‏گويند يك امام زاده در پای آن چنار مدفون است، زنان حاجت مند درپای آن درخت چنارآب و آش می‏كنند .

  ازديگر مناظر روستای «شير محمدی» چشمه‏های آن است. يكی چشمه ی موسوم به " زيره " می‏باشد كه روستای «شير محمدی» را دو شقه كرده و از وسط آن می‏گذرد، ديگری چشمه ی " محمود آباد " است که  در سمت قبله ی آن روستا قرار دارد و محل ديدنی است. مالكين سابق املاك شير محمدی همان مالكين املاك «پلنگی» تا قلعه ی «چغا» بوده اند، هرحكمی كه آن محلات داشته، بر«شيرمحمدی» هم صادق است. اين روستا دارای 120 خانوارجمعیت است كه تعداد 800 نفر را در خود احتوی كرده است .

  مردم ساكن درروستای «شيرمحمدی» به 3 طايفه تحت عناوين: عين اللّهی، محمد زمانی و رضايی وابسته می‏شوند. چنان كه گفته شده: طايفه ی عين اللّهی از ساكنان قديم شير محمدی اند؛ محمد زمانی از " بكش نور " آمده در اين جا ساكن شده‏اند. رضايی‏ها از اعقاب نجف «پلنگی» می‏باشند .

 روستای «شير محمدی» از قديم الايام دارای حمام و مسجد بوده است، اكنون يك باب مسجد نوساز به نام امام جعفر صادق (ع) دارد كه زمين آن را آقای علی رضا خوش دل اهداء نموده است. يك باب مدرسه ی ابتدايی امور تحصيلی فرزندان اين محل را سامان دهی می‏نمايد. دراين محل هيأت عزاداری به نام ابا عبداللّه الحسين (ع) فعاليت دارد كه تحت سرپرستی آقايان احمد حسين زارع، ثانی فيروزی، عبدالرضا نعمتی اداره می‏شود.

 تارخ  روستای «شيرمحمدی» آن قدر طولانی هست كه ساكنين قبلی اين محل تا كنون  4 قبرستان را پر كرده‏اند، لكن اين قدمت تاريخی به ثبت نرسيده واسناد ومداركی روشن وگويا دردست نيست تامتكی به آن بتوان نظر قاطع ارايه نمود. از روستای «شير محمدی» تاكنون 3 نفر كارمند پا گرفته‏اند. اين محل از امكانات اوليه ی زندگی شامل آب لوله كشی، روشنايی برق، خانه ی بهداشت و مخابرات برخورداراست. وضعيت دام داری خوب است. صنعت قالی بافی رواج گسترده دارد. روستای «شير محمدی» به رغم برخور داری ازجمعيت زياد، سابقه ی تاريخی ممتد و ضيق محل، مانند روستاهای اطراف خود جمعيت مهاجر قابل توجه نداشته است .