ده دامچه‏

      به روايت حاج نصيب اللّه قره قانی‏

 بعد از روستای «اللّه مراد خانی» به فاصله ی 3 كيلومتر در مسير جاده ی اصلی، روستای «ده دامچه» واقع است، گفته شده كه نام اصلی اين روستا «ده بادام چه» بوده كه به مرور زمان در اثر كثرت استعمال ترخيم شده و به «ده دامچه» مبدل گرديده است. در اين روستای نو احداث، كه مانند بسياری ديگر از روستاهای هم زاد خود تاريخ كوتاه و روشن دارد، حدود 178نفر در قالب .3 خانوار زندگی می‏كنند. تمامی آنان ازطايفه ی ترك «قره قانی» ازتيره ی دره شوری وابسته به ايل قشقايی هستند. نام خانوادگی اكثر آنان " قره قانی " می‏باشد، به جز يك چند خانوار آنان كه فاميل‏های حيدری وكشاورز به خود گرفته‏اند .

 چون از اين به بعد تا روستای آب ماهی مكررا سروكار ما به ترك های قره قانی خواهد بود، بنابراين بهتر است در اين جا طايفه ی  «قره قانی» را به اختصار معرفی كنم؛ بنا به روايت آقای مظفر قهرمانی ابيوردی: «قره قانی از همان طايفه ی  " قره قويونلو[3] " می‏باشد كه مرور زمان آن را معروف به " قره قانلو " يا "  قره قانلی " نموده است، يك قسمت معروف به  " قره قانلی " حاجی نامدار و يك قسمت به نام " قره قانی "  محب علی بيك می‏باشد، در زمان حاج نصراللّه خان و بيرامعلی بيك قشلاق آن هادر «دهرود» و «پنجشير» بود.

 يك تيره ی آن‏ها جزء طايفه ی دره شوری شد، كدخدای آن ها مشهدی امير حمزه برادر امير فرج بود، آن‏ها 4 برادر بودند كه دونفر ديگرشان موسوم به " سرمست بگ " و " فرامرز " بودند. پدرشان ابوطالب نام داشت. آن‏ها ازتيره ی دره شوری «قره قانی» بودند. از ديگر اشخاص معروف " قره قانی " دره شوری  «حاج امراللّه» فرزند «امير فرج» می‏باشد، اويكی ازمالكان اراضی اين نواحی، ازصحرای «اللّه مرادخانی» تا «آب ماهی» بوده است .

 به همين ترتيب مالكان اوليه ی املاك «ده ‏دامچه» حاج امراللّه قره قانی، زياد خان سترك دره شوری و اسداللّه خان امينی بودند، در سال 1337 (هش) حاج نصيب اللّه قره قانی اجاره دار و كدخدای اين اراضی شد، در ابتدا مدت 3 - 4 سال در زير چادر زندگی می‏كردند، تا اصلاحات ارضی به ميان آمد و سهم زارع و مالك به نسبت مجزی گرديد.

 از سال 1341 (هش) نخستين خانه توسط حاج نصيب اللّه قره قانی ساخته شد، بدين ترتيب روستا ی «ده دامچه» متولد گرديد، پدر حاج نصيب اللّه غلام حسين نام داشت، كه ازتفنگ چيان معروف ايل قشقايی بود، او در سال 1322 (هش) در جنگ معروف «سميرم» در سنگر سرگرد پاينده وسرهنگ شقاقی، ازفرماندهان ارشد هنگ «سميرم» كشته شد، غلام حسين قره قانی درحالی ازناحيه ی پشت سر هدف گلوله قرار گرفت وازپادرآمد كه 4 قبضه تفنگ بر نو به غنيمت گرفته بود و به طرف نيرو های خود ی در حركت بود .

  در سال 1357 جدولی معروف به جدول مشترك باسهم 2 دانگ به 2 دانگ بين سه روستای «ده دامچه»، «اللّه مراد خانی» و «حاجی آباد» كشيده شد، كه تأثير خيلی زياد روی عمران وآبادی روستای «ده‏دامچه» نهاد، بدين وسيله اراضی زيادی از روستای «ده دامچه» ازاين جدول مشروب شد و به زير كشت برنج رفت، ازآن پس وضع «ده دامچه» بهبود قابل ملاحظه يافت، اين جدول روستاهای «ده دامچه» و «اللّه مرا خانی» را با آينده ی درخشان روبه رو كرد. قبل ازحفراين جدول، اراضی «ده دامچه» ازآب قابل ذكر بهره‏مند نبود، مقداركمی آب باهزاران زحمت ودرد سر ازچشمه ی «گرمه» می‏رسيد، كه به زحمت می‏توانست اندكی جو وگندم يا نخود وعدس به عمل آورد .

 روستای «ده دامچه» دارای اراضی وسيع  وخاك بسيار غنی و مرغوب می‏باشد، اين رو ستا دارای استعداد فراوان باغی است، باشتاب زياد روبه رشد می‏باشد. از هم اكنون می‏توان روزی را ديد كه از صحرای «اللّه مراد خانی» تا «آب ماهی» سراسر زير سايه ی درخت سيب وگلابی برود. تنوع محصولات زراعی و پرورش دام از ديگر مشخصات «ده دامچه» است .

 امروزه روستای «ده دامچه» دارای سيستم مخابراتی، آب لوله كشی، يك باب مدرسه ی ابتدايی و يك باب مسجد نو احداث است،  هيأت عزاداری سيدالشهدا (ع) به مسئوليت اعضای محترم شورای اسلامی روستا، هريك آقايان رمضان قره قانی، دل شاد قره قانی، صفر علی حيدری، امير علی قره قانی، ولی اللّه  قره قانی...امور مربوط به عزاداری خامس آل عبا (ع) را سامان دهی می‏كنند . ازروستای «ده دامچه» تعداد8 نفر كارمند پاگرفته‏اند كه اغلب كارمند وآموزگاراداره ی آموزش وپرورش هستند.